Przepisy prawa łowieckiego mają za zadanie chronić populację zwierząt, ale również zagwarantować bezpieczeństwo i etykę polowań. Polowanie na pióro dotyczy tych gatunków ptactwa, które mają ogromne znaczenie, jeśli chodzi o utrzymanie równowagi biologicznej w ich naturalnych siedliskach. Jak powinno wyglądać skuteczne polowanie na pióro? Jak się do niego przygotować? Oto najważniejsze informacje dla początkujących myśliwych.

Tradycja polowań na pióro

Mięso dzikich ptaków uchodzi w naszym kraju za przysmak. To oznacza, że myśliwi polujący na ptactwo nie robią tego wyłącznie dla trofeów, ale w celu zdobycia najcenniejszych darów pól i lasów. Wielu myśliwych od razu po zakończeniu polowania przyrządza tuszki, ponieważ ich zagospodarowanie jest o wiele łatwiejsze niż w przypadku większej zwierzyny. Polowania na ptaki to również doskonała okazja do spędzenia czasu w gronie znajomych, szczególnie dla łowców, którzy bywają w łowiskach jedynie od czasu do czasu.

Kiedy zaczyna się sezon polowań na pióro?

Zasady łowiectwa na terenie naszego kraju regulują dwa akty prawne – Ustawa Prawo Łowieckie z 13 października 1995 roku oraz rozporządzenia Ministra Klimatu i Środowiska. Przepisy jasno określają czas, w którym dozwolone jest polowanie na ptactwo oraz listę gatunków, które mogą stać się celem myśliwych. Sezon polowań na ptactwo w Polsce rozpoczyna się w sierpniu, ale polowania na kaczki i łyski mogą się rozpocząć dopiero od 1 września. Kilkadziesiąt lat temu sezon na te ptaki zaczynał się już w sierpniu, jednak obecnie zasady zostały zmienione. Miłośnikom polowań w ciepłe sierpniowe dni pozostały polowania na grzywacze. Oto kalendarz łowiecki polowań na pióro:

• bażanty – polowanie jest dozwolone jesienią i zimą (od 1 października do ostatniego dnia lutego),
• kuropatwy – sezon łowiecki rozpoczyna się 11 września i trwa do 21 października (w drodze odłowu do 15 stycznia),
• gęś gęgawa, zbożowa i białoczelna – sezon na te ptaki trwa od 1 września do 21 grudnia,
• grzywacze – polowanie jest możliwe od 15 sierpnia do 30 listopada,
• kaczki krzyżówki, łyski, cyraneczki, głowienki i czernice – polować na nie można od 1 września do 31 grudnia.

Polowania na pióro można przeprowadzić różnymi metodami. Popularne jest wykorzystywanie w tym celu psów myśliwskich, które pomagają odnaleźć postrzałki i przynoszą tuszki ptaków. Ponadto pointery przeszukują pola i robiąc stójkę wskazują myśliwym miejsca, w których znajduje się dzikie ptactwo. Z kolei rolą płochaczy jest wyszukiwanie i wypłaszanie ptactwa z krzewów i zarośli.

Przygotowania do sezonu

Przygotowania do sezonu polowań na pióro warto rozpocząć już wiosną. Precyzyjna obserwacja pozwoli dostrzec ulubione drzewa, na których odpoczywają grzywacze. Z kolei w trakcie żniw łatwiej zlokalizować ścierniska, na których żerują te ptaki. Podczas zasiadki na gołębie grzywacze nie ma konieczności zachowania ciszy, co znacznie zwiększa szansę na miłe spędzenie czasu na rozmowach. Na polowanie na pióro należy zaopatrzyć się w:

• broń śrutową wyposażoną w odpowiednie czoki; idealnie sprawdza się broń samopowtarzalna, która ułatwia szybkie oddanie następujących po sobie strzałów do kilku osobników, 
• odpowiednią amunicję – do polowań na pióro wykorzystuje się drobny śrut; najczęściej jest to nr 6, czyli 2,5 mm,
• strój maskujący wraz z nakryciem głowy,
• wabiki – bałwanki myśliwskie.

Skuteczne metody polowań na ptactwo

Podczas polowania możemy podejść do drzewa, na którym żeruje ptactwo. Należy jednak pamiętać o tym, że niezbędne jest skuteczne zamaskowanie stanowiska myśliwego ze względu na doskonały wzrok grzywaczy. Najlepszą porą podchodu jest wczesny wieczór. Broń musi być gotowa do strzału w każdej chwili. Zatrzymujemy się dopiero w momencie, kiedy osiągniemy właściwy dystans do oddania strzału. Strzały oddajemy z odległości 20-30 m od stanowiska, po zerwaniu się grzywacza do lotu. Inną opcją jest zasiadka pod takim drzewem w oczekiwaniu na nadlatujące ptaki. Polowanie o świcie wymaga odnalezienia drzewa, na którym przysiada ptactwo, aby osuszyć pióra po nocnej rosie. Ptaki zazwyczaj nadlatują stopniowo, małymi stadami. Warto mieć na uwadze fakt, że strzał do grzywacza zrywającego się do lotu jest znacznie łatwiej oddać niż do nadlatującego ptaka. Ciekawą metodą jest również polowanie z bałwankami na rżysku. Polowanie na takim żerowisku jest najskuteczniejsze ranem lub w godzinach wczesnopopołudniowych.

Jak polować z bałwankami?

Samo posiadanie bałwanków nie jest wystarczające do skutecznego polowania. Kluczowe znaczenie ma tutaj wybór odpowiedniego miejsca do polowania oraz prawidłowe ustawienie bałwanków. Pamiętajmy, że ptactwo zawsze dolatuje pod wiatr. Oto podstawowe zasady polowania z bałwankami na grzywacze:

1. Muszle lub klasyczne bałwanki z pełnym korpusem ustawiamy dziobem skierowanym pod wiatr tak, aby utworzyły kształt litery V. Bałwanki flokowane imitują naturalne opierzenie i nie odbijają promieni słonecznych. Muszle grzywaczy posiadają otwory do umieszczania szpilek, które najczęściej znajdują się w zestawie z bałwankiem. Sposób ich montażu decyduje o tym, czy bałwanek udaje żerującego ptaka, czy staje się strażnikiem. Możemy skorzystać również z gotowych bałwanków ustawionych w pozycji strażnika lub żerującego grzywacza. Większość wabików powinna być ustawiona w pozycji do żerowania, ale ¼ musi pełnić rolę strażników.
2. Muszle ze skrzydłami oraz bałwanki w locie rozmieszczamy na tyczkach wbitych w ziemię. Z pomocą podmuchów wiatru imitują lądujące ptactwo. Skrzydła bałwanków można z łatwością zdemontować.
3. Elektryczne karuzele oferują możliwość montażu bałwanków w locie. Taką karuzelę umieszcza się wewnątrz ustawienia wabików o kształcie litery V – realistycznie poruszające się bałwanki skutecznie wabią grzywacze.

Polowanie z bałwankami jest najskuteczniejszym polowaniem na grzywacze i do tego bardzo łatwym, gdy się pozna podstawowe zasady.